Ademloos

We hebben een paar bijzonder mooie dagen achter de rug die ons regelmatig naar adem deden happen. Lees mee en u begrijpt waarom.

Adembenemend
Nou, allereerst omdat we adembenemend mooie landschappen hebben gezien. Wat dacht u van die vulkaan Parinacota? Prachtig toch? En dan heeft-ie ook nog een tweelingbroer, Volcán Pomerape. Met zulke uitzichten kan je makkelijk een dag vullen!
Beide zijn slapende vulkanen. Op weg naar de zoutvlakte van Suriri kwamen we langs Volcán Guallatiri, die altijd stoomt. Die zoutvlakte zelf was ook weer mooi, met zoutmeren en flamingo’s en bergen rondom.

Buiten adem
De tweede reden is dat we meesttijds boven de 4.000 m zaten. Daar waren we blijkbaar nog maar matig voor geacclimatiseerd. Het kleinste klimmetje was genoeg om ons buiten adem te krijgen. We hadden ook lichte symptomen van hoogteziekte: onrustig slapen, weinig eetlust, en een (onnodig) verbeterde werking van de nieren. En dan moet je ook nog dagelijks één liter water extra drinken voor elke km boven zeeniveau! Afijn, wateren in de woestijn voelt op de een of andere manier toch wel als een goede daad. Misschien meer info dan u nodig had, maar ook dit is een deel van onze reis, en u wilde toch alles meebeleven?

Over die hoogte
Ons hoogterecord was in El Tatio al verbeterd naar 4.320 m, maar staat inmiddels op 4.550 m bij het prachtige meer van Chungara. Met wéér zo’n mooi uitzicht op de Parinacota.

Planten en beestjes
Hét Sonja-en-Eric-op-reis onderwerp bij uitstek en mensen, we hebben een boel gezien. Heel veel vicuña’s, lama’s en nu ook alpaca’s. Die laatste zijn erg schattig (en lekker) en we denken erover om er een mee te nemen als gezelschap voor Moor en Lambik. Alternatief kunnen we ook een viscacha meenemen. Dat is nét een konijn, maar dan anders. Zie de foto’s. Ze bewegen hetzelfde, alleen de leefomgeving is verschillend. Ze wonen tussen de rotsen en zijn als berggeiten zo vlot op die ondergrond. Dat zien we Moor nog niet doen… Maar die is wel weer heel goed in geaaid worden, en dat kunnen die viscacha’s dan weer niet.
We zagen nandoe’s, een soort struisvogel. Mooi beest. En op de zoutvlakte van Suriri de James flamingo; nóg rozer dan die andere twee soorten die we eerder zagen bij San Pedro. Verder caracara’s, een soort roofvogel en nog een boel andere vogels en vogeltjes. Leuk allemaal, maar we zagen ook een condor! Gaaf beest. Helaas niet goed op de foto, maar wat geeft ‘t? We hebben ons weer heel erg vermaakt.

Arica
De Chileense steden zijn tot dusver niet het hoogtepunt van onze reis. Arica is, vergeleken met Santiago en Iquique in elk geval het kleurrijkst. En het heeft een kerk en een douanegebouw ontworpen en gemaakt door Eiffel. Die van die toren ja. Beide gebouwen zijn geheel van staal, in Eiffel’s werkplaats in Parijs gemaakt en hier in elkaar gezet. Leuk weetje, maar daarmee niet perse mooie gebouwen. Net als die toren ja.

We hebben onze dag daarom besteed met een bezoek aan de omgeving van Arica. Eerst naar een museum over de Chinchorro mummies. Die zijn liefst 4.000 tot 9.000 jaar oud! Maar omdat het hier zo droog is goed geconserveerd. Het mummificeren ging niet subtiel. Voor de liefhebbers hier de macabere details: hoofd en ledematen werden losgemaakt; hersens, organen, spieren en huid werden verwijderd; wat overbleef werd eerst omwikkeld met stro of andere vezels en daarna voorzien van een kleilaag. Daarna werd alles weer aan elkaar gezet met cactusnaalden. Vervolgens werd er een huid van zeeleeuw omheen gedaan en werd de schedel voorzien van een kleimasker en (het eigen) haar. Tenslotte werd het kleimasker geverfd en was de overledene klaar voor de eeuwigheid.

Daarna naar een bloemrijke tuin met veel kolibries en mooie bloemen. En we hebben de dag afgesloten met een wandeling aan zee langs woeste golven en ondergescheten kliffen, naar kolonies aalscholvers, jan-van-genten en zeeleeuwen. Allemaal gezien en geroken. Welbestede dag en het aansluitende biertje was welverdiend, vinden we zelf.

Onze reis op het vasteland van Chili zit er nu op. We hebben de Toyota 4Runner (4WD ter grootte van een halve hectare) ingeleverd en gaan via Santiago door met het volgende hoofdstuk van onze reis. Leest u nog van! Grtjs!