Eindpunt bereikt - bijna

Nou jongens, het is gebeurd. De camper is ingeleverd. Bijna 4 weken ons huis en ons vervoermiddel. Hij heeft ons trouw door bijna heel Nieuw Zeeland gebracht. Het was een prachtige reis met heel veel hoogtepunten. Onze tijd op het Zuidereiland was helaas echt te kort. We zullen onze bazen vertellen dat 5 weken vakantie gewoon te weinig is. Wij kunnen er ook niks aan doen; er is zoveel meer te zien. We gaan ervan uit dat ze met tranen in de ogen zullen zeggen dat het ze spijt en dat we volgend jaar ter compensatie 3 maanden betaald verlof krijgen. (Hmmm, lijkt me gelet op onze plannen beetje krapjes ;-) )
Maar het is nog niet helemaal voorbij: we hebben nu nog even in Christchurch en we hebben nog een korte tussenstop in Kuala Lumpur te gaan. U hoeft geen medelijden te hebben (zo u dat al had).

Met ons vorige bericht waren we nog in Dunedin, aan de oostkust. De daaropvolgende dagen zijn we naar de oostzijde van de Zuidelijke Alpen gegaan. Eerst naar het meer van Wanaka, daarna naar Lake Pukaki. Prachtige omgeving met hoge besneeuwde bergen en knalblauwe meren. Kan de Mediterranee nog wat van leren. De knalblauwe kleur (Sonja vindt zeegroen…) komt door het vermalen gruis van rotsen dat erin zweeft. De meren worden gevoed door water van gletsjers, die hier zeer snel bewegen en waarin nogal wat rotsen aan gort gemalen worden. Het blauwgroen van de meren is een mooi gezicht. De gletsjers zelf zijn heel erg vuil en grijs. Wij denken vanwege die rotsen die aan gort gaan. Van Lake Pukaki was het nog maar een paar kilometer naar Mount Cook National Park. Eric heeft daar gauw een aantal korte wandelingen gedaan, terwijl Sonja een dutje deed in de Camper. Son was helaas geveld door een griepje of zo. Gaat al weer veel beter, dank u. Ook dan is zo’n camper trouwens echt handig.

Bij Mount Cook overigens gekampeerd op een hele groene camping met massa’s konijnen. Onnodig te zeggen dat wij ons helemaal thuis voelden en alle konijnen Moortje hebben gedoopt, hoewel er niet één zwart was.

Vanuit de Zuidelijke Alpen ging de reis met zeer gezwinde spoed terug naar de oostkust. Als eerder gemeld was het niet gelukt om in Kaikoura te zwemmen met dolfijnen. Een smet op onze vakantie. En met de (als altijd) wijze raad van Maarten, hadden we het plan opgevat om dit recht te zetten in Akaroa. Wel 400 of zo km rijden, en in Nieuw Zeeland duurt dat gauw een uur of 6. Op tijd op pad dus en de camper de sporen gegeven. Wij kunnen u zeggen: als u ooit de kans krijgt om te zwemmen met dolfijnen: DOEN!! Superleuk. We gingen met een klein bootje de baai in op zoek naar de dolfijnen. Hector dolfijnen om precies te zijn. De kleinste dolfijnen die er zijn en een zeldzame soort die alleen in NZ voorkomt. Wanneer ze zijn gevonden zijn, wordt even gekeken of er kleintjes bij zijn (volgens de gids lijkt het op een rugbybal met flippers) en of ze in ons geïnteresseerd zijn. Als het eerste niet en het tweede wel het geval is: het water in. (K-k-koud.) Vervolgens is het een kwestie van de dolfijnen te entertainen zodat ze interesse in je tonen. Echt heel leuk. We troffen een grote groep hele nieuwsgierige dolfijnen. Ze kwamen gewoon met ons spelen! Het had alleen nog beter kunnen worden als ze ook nog achterwaartse driedubbele salto’s door een hoepel hadden gemaakt. Jammer genoeg waren we de hoepel vergeten. Sonja heeft zich in het water erg vermaakt, terwijl Eric op de boot foto’s maakte. Een hele leuke kennismaking met deze speelse beesten.

Tja, en toen was onze rondreis door NZ over. De camper schoongemaakt en ingeleverd en nu logeren we in een hotel. Fijn hoor. Warm en een groot bed en niet meer je hoofd, ellebogen,schouder, stoten aan dak, kastjes, deuren. Maar we hadden nog best ff door willen gaan. Het Zuidereiland is echt te groot voor 2 weken rondreizen. Er hadden nog makkelijk 1 (of 2) aan vast geplakt kunnen worden.
Deze avond hebben we genoeglijk op het zeer gezellige terras van Dux de Lux doorgebracht. Met eigen micro brewery en een terras waar het allemaal gebeurt.
Morgen nog even rondkijken in Christchurch en een koffer kopen,want één van onze tassen heeft het begeven. Met een beetje geluk komt het volgende en laatste bericht uit Kuala Lumpur. Allen gegroet!