Maui
Door: Eric&Sonja
Blijf op de hoogte en volg Eric en Sonja
23 Mei 2010 | Verenigde Staten, Hāna
Morgen vliegen we naar Hawaï, the Big Island. Tijd voor een kleine update van onze activiteiten op Maui.
Haleakala
Vroeg op om naar de top van deze vulkaan te rijden. Met 3.055 m een (voorlopig) hoogste punt van onze reis. Tijdens de 37 mijl van bijna zeeniveau naar de top verandert het landschap voortdurend. Het maanlandschap op de top is bezaaid met kleine kraters van - geologisch gezien - recente uitbarstingen. De uitzichten waren fantastisch maar het was een beetje lastig om ervan te genieten. Het stormde op de top, en niet zo’n beetje ook: windstoten tot 120 km/u. Het was lastig om gewoon te blijven staan en we werden zo‘n beetje gezandstraald met fijne stukjes lava. Een parkwacht meldde dat je zo gratis je ogen kon laten laseren, zonder garantie op het resultaat trouwens. Van de geplande wandeling de krater in hebben we maar afgezien, zodat we op tijd terug waren voor een kleine siësta in het hotel.
Toch weer over het weer
Het weer in NL is inmiddels wat opgeknapt, begrijpen we? We hopen dat jullie een heel mooi Pinksterweekend en een gezellige Jazz in Duketown hebben gehad.
In elk geval hoeven we ons nu iets minder schuldig te voelen als we het toch weer even over het weer hebben. Het is hier HEET geweest beste mensen. Onze rijdende thermometer gaf zelfs 93°F aan, volgens ons ongeveer 35°C. Zo warm was het nog niet. Op de top van Haleakala was het trouwens minder dan 50°F (ca. 10°C). En dat op één dag! Afzien is denken wij wel het juiste woord, maar we slaan ons er vrolijk doorheen, door nóg wat minder actief te zijn en wat meer van de zee te genieten.
Sea turtle count
Vorig jaar in Canada waren we nogal gehecht aan onze bear count. We stelden eerder al voor om dit jaar een zeeschildpaddenteller bij te houden. Die stond toen op 1 en nu op 7! Goede keuze dus.
We gingen zwemmen aan Maluaka Beach in Makena. Toen het vloed werd, kwamen er drie schildpadden, 2 grote en 1 kleintje, lekker zeewier grazen aan wat rotsen recht aan het strand. We konden ze zó zien, zonder snorkel, zonder te zwemmen. We hebben ze zelfs aangeraakt, of beter gezegd: zij ons. Echt heel erg leuk. We zagen regelmatig een flipper, kop, staart of schild boven het water uitkomen. Grote beesten hoor, ongeveer een meter lang. Dag later zijn we, gewapend met de camera’s, teruggegaan en zagen we er weer een paar.
Overigens lag er een erg fraaie catamaran in de baai te dobberen. Nou zijn wij niet bijzonder van het varen of zeilen, maar dit zag er toch wel relaxt uit. De schipper liet de zeilen de zeilen, de motor deed het werk. Opeens vaart hij de boot helemaal tot aan het strand, laat de trap zakken en - zo stellen wij ons voor - laat wat proviand aan boord komen. Wij denken bubbels. Moët et Chandon, Dom Perignon, dat werk. Met wat knabbels erbij.
En even, héél even denk je dan: waar is het mis gegaan? En daarna zien we de schildpadden en weer even later laten we het dak van de Mustang zakken en trekken we - gewoon, omdat het kan - véél te hard op bij het stoplicht en dan ziet Eric er ongeveer zó uit: :-D. Maar dan niet geel, maar zongebruind.
Laat die gast z’n sloep lekker houden ;-)
Snorkelen
We hebben een snorkeltrip gemaakt naar Molokini, een klein eilandje net uit de kust van Maui. Een kleine vulkaankrater waar nog een halve maan van boven water steekt. Onder water is het een koraalparadijs, met allerlei prachtige vissen. Dit keer hadden we een onderwatercamera gehuurd. Wat is het toch geweldig dobberen als je naar die vissen kan kijken! Die duikcursus moet er toch een keertje van komen, zodat we die vissen van dichtbij kunnen zien. Op weg naar de 2e snorkelstop werden we de helden van de boot door eerst een walvis te spotten en daarna een stel dolfijnen. Bij de 2e snorkelplaats kwam er ook nog een zeeschildpad voorbij zwemmen, zodat de teller dus op 7 staat. We hebben er echt van genoten.
Loef- en leizijde
We zitten nu in Hana, op het oostelijke puntje van Maui. Van Kihei naar Hana is ook van de lei- naar de loefzijde van het eiland gaan. Dat maakt nogal verschil. Het is hier een graad of 8 koeler, maar ook wat benauwder. En we zitten nu in de regenwouden. Super groen, exotische bloemen en idyllische watervalletjes. Vinden we leuk.
Geen regenwouden zonder regen. Dit stukje is dan ook geschreven terwijl de Grote Regenmaker de wouden voor ons wast. Tijd dus voor een relaxt ontbijtje in ons gezellige appartementje met uitzicht op een strand met een woeste branding en op de surfkunsten van de lokale bevolking. Na het ontbijt zijn we gaan wandelen, regen of geen regen. Omdat het niet koud is, geldt het principe ‘wat je niet aan hebt, kan ook niet nat worden’. (We lopen er wel netjes bij hoor.) We hebben een hele mooie wandeling gemaakt naar de Waimoku Falls. Ongeveer 130 m hoog en vanwege de regen behoorlijk gezwollen. Zo’n waterval maakt een hoop herrie, regen en wind, maar wat een gaaf gezicht! De wandeling voerde ons onder andere door een bamboebos. Heel zen. Verder moesten we 2 riviertjes doorwaden. Op zich leuk, maar slecht voor ons schoeisel. Sonja heeft een schoen in de rivier laten vallen - die is nu onderweg naar de oceaan. En van Eric’s sandalen lieten de zolen los. Da’s dan weer niet zo zen. Scheelt wel behoorlijk in de bagage.
Dat was het voor nu. Het volgende bericht komt van het grote eiland. À la prochaine!
Haleakala
Vroeg op om naar de top van deze vulkaan te rijden. Met 3.055 m een (voorlopig) hoogste punt van onze reis. Tijdens de 37 mijl van bijna zeeniveau naar de top verandert het landschap voortdurend. Het maanlandschap op de top is bezaaid met kleine kraters van - geologisch gezien - recente uitbarstingen. De uitzichten waren fantastisch maar het was een beetje lastig om ervan te genieten. Het stormde op de top, en niet zo’n beetje ook: windstoten tot 120 km/u. Het was lastig om gewoon te blijven staan en we werden zo‘n beetje gezandstraald met fijne stukjes lava. Een parkwacht meldde dat je zo gratis je ogen kon laten laseren, zonder garantie op het resultaat trouwens. Van de geplande wandeling de krater in hebben we maar afgezien, zodat we op tijd terug waren voor een kleine siësta in het hotel.
Toch weer over het weer
Het weer in NL is inmiddels wat opgeknapt, begrijpen we? We hopen dat jullie een heel mooi Pinksterweekend en een gezellige Jazz in Duketown hebben gehad.
In elk geval hoeven we ons nu iets minder schuldig te voelen als we het toch weer even over het weer hebben. Het is hier HEET geweest beste mensen. Onze rijdende thermometer gaf zelfs 93°F aan, volgens ons ongeveer 35°C. Zo warm was het nog niet. Op de top van Haleakala was het trouwens minder dan 50°F (ca. 10°C). En dat op één dag! Afzien is denken wij wel het juiste woord, maar we slaan ons er vrolijk doorheen, door nóg wat minder actief te zijn en wat meer van de zee te genieten.
Sea turtle count
Vorig jaar in Canada waren we nogal gehecht aan onze bear count. We stelden eerder al voor om dit jaar een zeeschildpaddenteller bij te houden. Die stond toen op 1 en nu op 7! Goede keuze dus.
We gingen zwemmen aan Maluaka Beach in Makena. Toen het vloed werd, kwamen er drie schildpadden, 2 grote en 1 kleintje, lekker zeewier grazen aan wat rotsen recht aan het strand. We konden ze zó zien, zonder snorkel, zonder te zwemmen. We hebben ze zelfs aangeraakt, of beter gezegd: zij ons. Echt heel erg leuk. We zagen regelmatig een flipper, kop, staart of schild boven het water uitkomen. Grote beesten hoor, ongeveer een meter lang. Dag later zijn we, gewapend met de camera’s, teruggegaan en zagen we er weer een paar.
Overigens lag er een erg fraaie catamaran in de baai te dobberen. Nou zijn wij niet bijzonder van het varen of zeilen, maar dit zag er toch wel relaxt uit. De schipper liet de zeilen de zeilen, de motor deed het werk. Opeens vaart hij de boot helemaal tot aan het strand, laat de trap zakken en - zo stellen wij ons voor - laat wat proviand aan boord komen. Wij denken bubbels. Moët et Chandon, Dom Perignon, dat werk. Met wat knabbels erbij.
En even, héél even denk je dan: waar is het mis gegaan? En daarna zien we de schildpadden en weer even later laten we het dak van de Mustang zakken en trekken we - gewoon, omdat het kan - véél te hard op bij het stoplicht en dan ziet Eric er ongeveer zó uit: :-D. Maar dan niet geel, maar zongebruind.
Laat die gast z’n sloep lekker houden ;-)
Snorkelen
We hebben een snorkeltrip gemaakt naar Molokini, een klein eilandje net uit de kust van Maui. Een kleine vulkaankrater waar nog een halve maan van boven water steekt. Onder water is het een koraalparadijs, met allerlei prachtige vissen. Dit keer hadden we een onderwatercamera gehuurd. Wat is het toch geweldig dobberen als je naar die vissen kan kijken! Die duikcursus moet er toch een keertje van komen, zodat we die vissen van dichtbij kunnen zien. Op weg naar de 2e snorkelstop werden we de helden van de boot door eerst een walvis te spotten en daarna een stel dolfijnen. Bij de 2e snorkelplaats kwam er ook nog een zeeschildpad voorbij zwemmen, zodat de teller dus op 7 staat. We hebben er echt van genoten.
Loef- en leizijde
We zitten nu in Hana, op het oostelijke puntje van Maui. Van Kihei naar Hana is ook van de lei- naar de loefzijde van het eiland gaan. Dat maakt nogal verschil. Het is hier een graad of 8 koeler, maar ook wat benauwder. En we zitten nu in de regenwouden. Super groen, exotische bloemen en idyllische watervalletjes. Vinden we leuk.
Geen regenwouden zonder regen. Dit stukje is dan ook geschreven terwijl de Grote Regenmaker de wouden voor ons wast. Tijd dus voor een relaxt ontbijtje in ons gezellige appartementje met uitzicht op een strand met een woeste branding en op de surfkunsten van de lokale bevolking. Na het ontbijt zijn we gaan wandelen, regen of geen regen. Omdat het niet koud is, geldt het principe ‘wat je niet aan hebt, kan ook niet nat worden’. (We lopen er wel netjes bij hoor.) We hebben een hele mooie wandeling gemaakt naar de Waimoku Falls. Ongeveer 130 m hoog en vanwege de regen behoorlijk gezwollen. Zo’n waterval maakt een hoop herrie, regen en wind, maar wat een gaaf gezicht! De wandeling voerde ons onder andere door een bamboebos. Heel zen. Verder moesten we 2 riviertjes doorwaden. Op zich leuk, maar slecht voor ons schoeisel. Sonja heeft een schoen in de rivier laten vallen - die is nu onderweg naar de oceaan. En van Eric’s sandalen lieten de zolen los. Da’s dan weer niet zo zen. Scheelt wel behoorlijk in de bagage.
Dat was het voor nu. Het volgende bericht komt van het grote eiland. À la prochaine!
-
24 Mei 2010 - 08:20
Mam En Pap:
van Belinda had ik al gelezen het meisje is goed af verlost van haar lijden. Die zelfde dag heb ik ook een vriendin begraven was ook al heel lang ziek Alvleesklier kanker . Zo zie je maar het leven bestaat niet alleen uit leuke dingen . Maar genieten als je gezond bent dat is hier maar al te waar gebleken .groet voor nu en tot gauw
mam en pap -
24 Mei 2010 - 11:32
Maarten:
Je weet dat het er aan zit te komen maar toch is het schrikken. De meid heeft gevochten en daar heb ik kei veul respect voor. Geniet nog van de laatste dagen van jullie trip!!!
Groet Maarten -
24 Mei 2010 - 12:21
Liesbeth:
heel leuk verhaal weer prachtige foto's. groet uit een zonovergoten Leusden warm 25 gr. -
24 Mei 2010 - 19:14
Eric & Eveline:
Weer erg mooie verhalen en leuke foto's. Geniet er maar lekker van.
Groetjes -
24 Mei 2010 - 19:20
Silvia En Ruud:
net terug uit drenthe en jawel goed weer em met wat drank op tropisch!!
Geen hawaii muziek maar guitaarmuziek met kampvuur en zingen maar.
Hèèèèl gesellie allemaal.
xxx. -
27 Mei 2010 - 19:37
Paul & Lindsey:
Hallo!
Pinkster weekend was inderdaad heerlijk weer! We hebben voor het eerst gebbq'ed! ;-)
Mooie foto's!
Geniet er nog lekker van!
Groetjes -
27 Mei 2010 - 19:37
Paul & Lindsey:
Hallo!
Pinkster weekend was inderdaad heerlijk weer! We hebben voor het eerst gebbq'ed! ;-)
Mooie foto's!
Geniet er nog lekker van!
Groetjes -
27 Mei 2010 - 19:38
Paul & Lindsey:
oeps 1 keer teveel op enter ;-) -
27 Mei 2010 - 20:35
Jelle En Gonnie:
Ha die Vanderzandtjes,
Jullie verslagen zijn weer fantastisch. Wel eens aan een (bij)baantje als reisgidsenschrijver gedacht?
Erg mooie foto's ook.
Kan je die Mustangs ook in NL huren?
Ik begrijp trouwens dat Eric zijn mening over Amerikaanse bakken bij moet stellen. Wie had dat ooit gedacht....
Nog veel plezier daar! -
29 Mei 2010 - 11:25
Arjen&Antje:
Hey reistypes! Prachtig verhaal weer en o zulke jaloersmakende schitterende plaatjes geschoten ;-) Heerlijk heerlijk heerlijk!! We genieten mee. Nog bedankt voor jullie kaartje :-) En jullie ook gefeliciteerd want volgens mij zijn jullie een dag voor of na ons 3 jaar? eerder getrouwd?? Anyway, horen we nog wel een ander keertje. Nog heel veel plezier daar en geniet lekker de laatste dagen van jullie o zo heerlijke vakantie :-) Groetjes van ons en alvast een hele goede terugreis gewenst (nog even niet aan denken ;-)) Bye bye!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
